De papieren werkelijkheid van Chinees papier
Inkoop van Chinees papier door grafische ondernemingen is enerzijds een hypocriet taboe. Anderzijds beperkt juist het gebruik van Europees papier de toenemende risico’s van leveringscontinuïteit bij papier uit verre oorden en sluit deze keuze aan bij de steeds grotere duurzaamheidsambities van grafische afnemers en hun klanten. Een bespiegeling door Dharminder Biharie.
Er is weer gedoe over de drager van drukwerk: papier. En opnieuw zijn het de Aziatische vrienden die de wenkbrauwen doen fronsen. Wat blijkt? Diverse Nederlandse printmedia-ondernemingen overwegen Chinees papier te kopen voor hun eigen productie, of doen dat al. Off the record heb ik dit vanuit diverse bronnen vernomen.
Marco Aarnink benoemt het spanningsveld
Print.com ceo Marco Aarnink zei in april – in zijn geval heel eerlijk on the record – iets opmerkelijks in een paneldiscussie tijdens het Benelux Online Print Event. Hij stelde dat bedrijven zoals Print.com ‘hun marge meer en meer aan de achterkant moeten zoeken’ en daarbij ‘kunnen worden gelokt naar de inkoop van Chinees papier’.
Hij benoemde een verklarende context waarin Nederlandse (internet)drukkers vanuit een ongelijk kostenspeelveld in het buitenland moeten concurreren met ‘het grote geweld’; denk bijvoorbeeld aan het minimumloon dat in Nederland sterk is verhoogd en uit de pas loopt met onder meer Duitsland. Aarnink voegde er direct aan toe dat inkoop van Chinees papier qua duurzaamheid onwenselijk is en dat Print.com ‘nog altijd gebruikmaakt van de Europese papiersoorten’.
Drie keer raden wat er gebeurt als dergelijke geluiden off the record (en heel soms dus ook on the record) in de markt resoneren: de grafische wereld reageert verbaasd of geprikkeld. Dan denk ik: moet dat nou? Terwijl ik op mijn Chinese Apple M2-laptop dit artikel aan het tikken ben, met een Keychron mechanisch toetsenbord en een Logitech MX-muis die beide in China zijn gemaakt…
China, de fabriek van de wereld
Voordat we in retoriek belanden over hoe erg het inkopen van Chinees papier is, stel ik voor dat je alle spullen uit China uit je kantoor (thuis mag ook) naar buiten mietert… Wat blijft er over? En komend jaar hebben jij en je partner een Action-verbod. Het is helemaal niet zo gek dat bedrijven overwegen om papier uit het verre Azië te halen, het is immers een belangrijke kostenfactor in het grafische productieproces. En kijk eens verder, naar bijvoorbeeld kunststoffen en films voor de sign-industrie, laminaat om print- en drukwerk te veredelen. Of naar de kantoorprinters met vaak Chinese toners, waarmee je facturen print. Is dat een probleem?
De kortzichtige focus op prijs
Moet iedereen dan maar papier uit China halen? Nee, dat zeg ik allerminst. Johan Cruyff zei het al: ‘Elk voordeel heb zijn nadeel’, en omgekeerd. De voordelen zijn duidelijk als je papier uit China haalt: een lagere prijs, als dé manier waarop een Chinese leverancier de markt wil veroveren. Maar of je ook de waarde krijgt die je zoekt? Persoonlijk zou ik eerder wakker liggen van de leveringscontinuït dan de prijs. In maart 2021 liep een containerschip vast in het Suezkanaal. De containers zaten vol met halffabricaten en labels uit het Verre Oosten. Afnemers hadden een probleem. Continuïteit lijkt zo vanzelfsprekend, maar dat is het niet.
De supplychain zou daarom een strategische pijler moeten zijn voor je bedrijf, temeer omdat ruwe grondstoffen een geopolitiek karakter krijgen door toenemende spanningen tussen machtsblokken. Als je daar afhankelijk van bent, heb je een probleem met je continuïteit.
Goedkoop is niet altijd groen
Wat ook pleit voor de inkoop van Europees papier is de trend dat grafische afnemers en hun klanten steeds kritischer kijken naar de duurzaamheid van drukwerk. Een boot met papier uit Scandinavië verkoopt beter aan de publieke sector en aan commerciële bedrijven met een groene agenda.
Helaas is papier door internet in een verdomhoekje terechtgekomen omdat het niet groen zou zijn. Maar de ICT-industrie is de dans altijd mooi ontsprongen door de energieslurpende datacenters uit het zicht van het publiek te houden. Iedere persoon die een prompt opvraagt in AI, verbruikt energie. En is het meteen goed? Welnee, want die prompt moet nog door zes iteraties heen voordat je over optimaal bruikbare content beschikt. Dat kost bergen steenkool aan stroom en energie. Juist nu zou je duurzaam papier daarom een boost moeten geven. Dat kan beter zonder bevoorrading uit Oost-Azië.
Je morele kompas is leidend
Ik kan niet in je portemonnee kijken, maar je kunt jezelf afvragen of je zaken wilt doen met een land dat doodstraffen uitvoert, een social creditsysteem heeft en waar medewerkers vervangbare wegwerpartikelen zijn. Als jij daar goed door slaapt, geen probleem. Maar ga niet links lullen en rechts vullen. Er is een nieuwe generatie op de markt die ethisch groen zaken wil doen met bedrijven. Daar hoort onder andere een duurzaam supplychain-beleid en een groene visie bij. Deze steeds grotere groep heeft een perfecte bullshit-detector. Draai er niet omheen en wees als grafimediabedrijf waardevol voor mens en maatschappij. Ik sluit af met een Chinees spreekwoord: ‘Wie zich laat weggeven, is het meenemen niet waard’.
Over de schrijver
Dharminder Biharie is een ‘oude’ rot in het grafische vak. Met veel ervaring op technisch vlak en op het gebied van businessdevelopment. Hij keerde onlangs terug in de branche. Voor PRINTmatters schrijft hij een jaar lang elke editie een artikel met zijn visie op belangrijke ontwikkelingen.
PRINTmatters ook bij jou op de mat?
